Zmiana trybu życia i nawyków żywieniowych to pierwszy krok w walce z nadciśnieniem tętniczym. Wprowadzenie diety niskosodowej, bogatej w potas, błonnik oraz białko pochodzenia roślinnego może pomóc obniżyć ciśnienie krwi. Regularna aktywność fizyczna, zwłaszcza aerobowa, również wpływa korzystnie na obniżenie ciśnienia tętniczego. Ważne jest także rzucenie palenia tytoniu, ograniczenie spożycia alkoholu oraz kontrolowanie masy ciała – utrzymanie prawidłowej wagi może znacznie zmniejszyć ryzyko rozwoju nadciśnienia. Dodatkowo, nauka technik relaksacyjnych i radzenia sobie ze stresem może przyczynić się do poprawy stanu zdrowia pacjenta.
Kiedy konieczne jest leczenie farmakologiczne?
Leczenie farmakologiczne nadciśnienia tętniczego wprowadzane jest przede wszystkim wtedy, gdy niefarmakologiczne metody nie przynoszą oczekiwanych efektów lub wyniki pomiarów ciśnienia krwi pacjenta są bardzo wysokie (160/100 mm Hg lub więcej). Istnieje kilka grup leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego, takich jak inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE), blokery kanału wapniowego, diuretyki, blokery receptorów angiotensyny II (ARB) czy beta-blokery. Dawkowanie leków oraz ich rodzaj dobierany jest przez lekarza indywidualnie, biorąc pod uwagę stan zdrowia pacjenta oraz ewentualne przeciwwskazania.
Jak monitorować efekty leczenia nadciśnienia tętniczego?
Monitorowanie efektów leczenia nadciśnienia tętniczego jest bardzo ważne zarówno dla pacjenta, jak i lekarza prowadzącego. Regularne pomiary ciśnienia krwi, najlepiej codziennie rano i wieczorem, pozwolą śledzić postępy w terapii oraz ewentualne zmiany wartości ciśnienia tętniczego. Kontrola podstawowych parametrów biochemicznych, takich jak stężenie cholesterolu czy glukozy we krwi, również jest istotna w procesie leczenia. W przypadku wystąpienia niepożądanych objawów lub działań ubocznych związanych z przyjmowanymi lekami, pacjent powinien poinformować o tym swojego lekarza, który będzie mógł odpowiednio zmodyfikować terapię.
